Appalachy, stolica stanu Waszyngton kapitol USA

Istnieją przeto teoretyczne przesłanki, że w ta­kim samym stopniu człowiek może im zapobiegać, gdyż wkracza w epokę kulturowej ewolucji, w której jako świadoma cząstka biosfery nadaje jej kształt. Dlatego na obecnym dopiero szczeblu rozwoju świa­domości dostrzega się możliwości profilaktyki chorób nieuleczalnych.Historia dowiodła, że sukcesy terapeutyczne może medycyna osiągnąć, mimo że nie zawsze dopełnione zostały warunki stawiane przez klasyczną, zeszłowiecz- ną naukę lekarską. Można opanować chorobę epide­miczną, nie znając czynnika etiologicznego, wysnuwa­jąc jedynie logiczne wnioski z obserwacji empirycz­nych. Można tu przytoczyć wiele przykładów, choćby historię dr. Ignacego P. Semmelweissa — prof. położ­nictwa w Budapeszcie — i jego tragedii, gdy nie uwierzono mu, że mycie rąk przed badaniem kobiet ciężarnych zmniejsza radykalnie śmiertelność z powo­du zakażenia połogowego. A był to okres pozytywiz­mu i początków ery bakteryjnej. W początkach XX stulecia wspomniany już wcześ­niej Pierre Delbet stwierdził, że nowotwory we Fran­cji występują niezmiernie rzadko na terenach, których geochemiczne podłoże zbudowane jest z dolomitu, a więc soli magnezowo-wapniowych. Delbet stał się przeto prekursorem współczesnej teorii o geochemicz­nym uwarunkowaniu zdrowia i choroby. Tą drogą potoczyła się myśl naukowa, dostrzegając związek rozwoju człowieka ze składem biopierwiastków, a więc mikro- i makroelementów w ogniwach łańcucha od­żywczego.