Najbardziej znanym polskim kanałem jest augustowski. Stanowi on prawdziwą drogę wodną łączącą Wisłę z Bałtykiem. Jest on częścią Szlaku Batorego. Długość kanału wynosi ponad sto kilometrów, z czego 4/5 znajdują się w Polsce. Płynąc kanałem, można zobaczyć jedną z jego odnóg skręcającą ku Białorusi. Nie jest on tam jednak użytkowany i zarasta. Na całej swojej długości posiada on osiemnaście śluz, które służą do wyrównania poziomu wody. Najlepiej podróżować nim poprzez Czarną Hańczę kajakami. Można w ten sposób zaplanować dłuższą trasę. Wzdłuż brzegu znajdują się lokale i pola namiotowe, które można użytkować. Na trasie spotyka się przez cały letni sezon turystów, którzy zachowują się przyjaźnie względem siebie. Wspólnie pali się ogniska. Na całym Kanale Augustowskim można zobaczyć łabędzie, kaczki oraz wiele rodzajów ryb. Wody jeziorne są czyste, a tereny Suwalszczyzny tak niesamowite, że corocznie przybywa tu wiele osób nie tylko po raz pierwszy, ale stale. Kanał powstał w XIX wieku, a zaprojektował go Ignacy Prądzyński. O fachowości może świadczyć fakt, że korzystamy z niego do dziś. Inny, mniej znany kanał znajduje się nad jeziorem Mamry. Powstał na początku XX wieku. Miał obejmować swoim zasięgiem Mamry z Łyną w okręgu kaliningradzkim. Obecnie nie jest on użytkowany w formie pierwotnej, a większa jego część znajduje się w Rosji. Na terenie polskim znajdują się 22 kilometry. Różnica między poziomem Łyny a jeziorem jest naprawdę imponująca ? 111 metrów. Na jego ścianie wciąż widać pruskiego orła. Kanał Mazurski jest dużo bardziej imponujący (aż ciśnie się słowo monumentalny) niż jego augustowski odpowiednik ? szkoda że tak mało osób o tym wiele. Oba jednak są odwiedzane przez zaciekawionych turystów.
