Jeśli chcesz zobaczyć rolniczy stan, przyjedź do Północnej Dakoty. Farmy zajmują ponad 90 procent naszego stanu, a niektóre z nich mają znacznie ponad sto lat. Na naszą historię mocno oddziałała ustawa Homestead Act z 1862 roku. Stanowiła ona, że każda osoba powyżej 21 lat może uzyskać prawo własności do 160 akrów ziemi, jeśli ją uprawiała i mieszkała na niej co najmniej pięć lat. Prawo to stosowało się zarówno do obywateli USA, jak i imigrantów; którzy chcieli otrzymać obywatelstwo.
W latach 1879-1886 ponad 100 tysięcy ludzi przybyło do północnej części ówczesnego terytorium Dakoty. Drugi boom, który zwiększył ludność Północnej Dakoty ponad trzykrotnie, nastąpił w latach 1905-1920. Imigrantów przybywało tak wielu, że w 1915 roku ponad 79 procent mieszkańców Północnej Dakoty stanowili imigranci lub ich dzieci. Wielu z nich pochodziło z Niemiec lub ze Skandynawii.
Uprawa roli w Północnej Dakocie była niezwykle trudna. Pierwszego roku, po odwróceniu darni, nie można było nic uprawiać, ponieważ korzenie trawy, czasami grube jak ręka, musiały zgnić, zanim cokolwiek dało się posadzić. A potem susza, gradobicia, plagi szarańczy i tornada często niszczyły plony, które udało wyhodować naszym przodkom.
Pionierzy okazali się jednak wytrwali i dziś ponad połowa mieszkańców naszego stanu wciąż mieszka na farmach wydartych prerii. Farmy i rancza zajmują niemal całą powierzchnię Północnej Dakoty. Uprawiamy głównie pszenicę. Ziemia uprawna jest naszym cennym dobrem, ale mamy też duże zasoby ropy naftowej.
Jesteśmy dumni z naszego dziedzictwa rdzennych Amerykanów i pionierów. W Fort Totten, rezerwacie Indian położonym na południe od Diabelskiego Jeziora, przedstawiane są w lecie spektakle muzyczne. W innych rezerwatach indiańskich odbywają się poruszające ceremonie i obrzędy. W Writing Rock, w pobliżu Genory, znajduje się wielki głaz polodowcowy pokryty indiańskim pismem obrazkowym. Mamy bliskie kontakty z naszymi sąsiadami z północy, Kanadyjczykami. International Peace Garden leży na granicy stanu z kanadyjską prowincją Manitoba i jest symbolem więzi Kanady i USA. Wspólne jest również pole golfowe w Portal. Uderzenia do dziewiątego dołka zaczynają się w Kanadzie, a kończą w USA.
W Północnej Dakocie można polować na głuszce, kuropatwy i inne ptaki łowne, a także łowić okonie, szczupaki i pstrągi, pływać, obozować i urządzać pikniki nad jeziorem Sakakawea. W Bonanzaville znajduje się zachowana osada pionierów.
Kiedy do nas przyjedziesz, bądź przygotowany na skrajne warunki pogodowe. Północna Dakota jest bardziej oddalona od łagodzącego wpływu oceanów niż jakikolwiek inny stan. To skrajny przykład klimatu kontynentalnego: temperatura w ciągu roku waha się od -29°C do 32°C. Tym bardziej należy się podziw dla naszych pionierów.
Ludność: | 641 364 osób. |
Skrót: | Nd |
Stolica: | Bismarck (49 256) |
Większe miasta: | Fargo (74 111), Grand Forks (49 425) |
Powierzchnia: | 183 123 Km kwadratowych |
Pochodzenie nazwy: | Od słowa z języka Siuksów oznaczającego „sojuszników”. |
Rolnictwo: | Pszenica, bydło, jęczmień, siano, słoneczniki, mleko, buraki cukrowe. W Dakocie Północnej uprawia się więcej słoneczników i jęczmienia niż w jakimkolwiek innym stanie. |
Przemysł: | Maszynowy, spożywczy. Produkcja przemysłowa daje tylko 5 procent stanowego produktu brutto, co jest jednym z najniższych wskaźników w kraju. |
Ważniejsze firmy: | |
Podatek od sprzedaży: | 5 do 7 procent |
Zasoby naturalne: | Żyzne gleby, ropa naftowa, węgiel. |
Klimat: | Przeciętna temperatura lipca: 21°C. Przeciętna temperatura stycznia: -14°C. |